DOBRODZIEJSTWA RÓŻAŃCA

Najświętsza Dziewica objawiła błogosławionemu Alanowi, że zaledwie św. Dominik zaczął propagować Różaniec św. Wszędzie wzbudził się bardzo wielki zapał; nawet młodzi nakładali sobie pokuty nie do wiary, a niezliczeni grzesznicy, nawet najbardziej zatwardziali, wzruszyli się i gorzko opłakiwali swoje zbrodnie, budują potem wszystkich poprawa życia.
Jeżeli więc czujecie, że wasze sumienie obciążone jest winami weźcie Różaniec, odmówcie jedna jego część ku czci jakiejś tajemnicy życia, męki i chwały Jezusa i bądźcie pewni, że podczas gdy będziecie rozmyślali i czcili te tajemnice, pokaże On Ojcu niebieskiemu swoje święte rany, wstawi się za wami i uprosi wam żal i odpuszczenie waszych grzechów.

Powiedział pewnego dnia nasz Pan do bł. Alana: „Jeżeli ci biedni grzesznicy odmawialiby często Różaniec, uczestniczyliby w zasługach Mojej męki, a ja, jako ich Adwokat, złagodziłbym boską sprawiedliwość”.

„Walką jest życie człowieka na ziemi” ( Hi 7,1 ) i ciągła pokusą; a walczyć musimy nie przeciw nieprzyjaciołom ciała i krwi, lecz przeciw samym potęgom piekła ( Ef 6,12 ). W jaką lepszą broń się uzbroimy, aby zwyciężyć je, jak nie w modlitwę, której nauczył nas nasz wielki Wódz: w Pozdrowienie Anielskie, które oddaliło szatanów, zniszczyło grzech i odnowiło świat, oraz w rozmyślanie życia i męki Jezusa Chrystusa, w które, jak poleca św. Piotr ( 1P 4,3 ) jest rzeczą konieczną uzbroić się, jeżeli chcemy zwyciężyć tych samych nieprzyjaciół, nad którymi On sam zatryumfował i którzy napadają również na nas każdego dnia.

„Odkąd Szatan – zauważa kard. Hugues – został zwyciężony pokorą i męką Jezusa Chrystusa, nie może on już prawie nigdy napaść na duszę uzbrojoną rozmyślaniem tych tajemnic, a jeżeli ją napadnie, zostanie haniebnie zwyciężonym”.

„Obleczcie się w zbroję Bożą” ( Ef 6,11 ) przyodziejcie zbroję Różańca św., a zmiażdżycie głowę szatana, oprzecie się wszystkim jego pokusom: z tego powodu jest rzeczą pewną, że także zwykła materialna koronka Różańca jest postrachem dla szatana i Święci posługiwali się nią wiele razy, aby uwięzić go i wypędzić z ciała opętanych, jak to poświadcza wiele faktów.

Pewien człowiek – powiada bł. Alan – próbując bezskutecznie wszelkiego rodzaju praktyk pobożnych, aby się uwolnić od złego ducha, który nim owładnął, pomyślał by zawiesić sobie na szyi Różaniec; przyniosło mu to ulgę; a następnie, stwierdzając, że kiedy go zdejmował szatan zaczynał go męczyć okropnie, postanowił nosić go dzień i noc; w ten sposób nie był więcej napastowany. Jest rzeczą zbyt jasną, że ten nie może znieść tak strasznego łańcucha! Ten sam bł. Alan twierdzi, e on sam uwolnił wielką liczbę opętanych nie inaczej jak kładąc na szyi koronkę Różańca.

Ojciec Jan Amat, z zakonu dominikanów, głosił rekolekcje w wielkim Poście w jednej dzielnicy Królestwa Aragony. Pewnego dnia została mu przedstawiona pewna dziewczyna opętana przez szatana. Próbując już wiele razy wyegzorcyzmować Ją, lecz bezskutecznie, założył jej na szyję własny Różaniec. Wtedy zaczęła szaleć krzycząc i wołając strasznie „Precz, precz z tymi ziarnkami, które mnie męczą; zdejmijcie mi je”, co ojciec uczynił z litości względem tej biednej córki.

Zemsta, niewątpliwie diabła! Następnej nocy ci sami szatani rzucili się na niego podczas gdy odpoczywał, starając się posiąść jego osobę. On jednak, swoim Różańcem, który całą siła ściskał w rękach, bo chcieli mu go wyrwać, bił ich energicznie i odpędził. Nie na próżno wzywał Najświętsza Dziewicę „Nasza Pani od Różańca św. pomóż mi!”.

Następnego dnia, udając się do kościoła, spotyka nieszczęśliwą dziewczynę jeszcze opętaną, a jeden z diabłów, którzy ją trapili, mówił mu wyśmiewając się z niego: „O braci, gdybyś ty się nie chwycił tego twego Różańca, wygarbowalibyśmy ci skórę!” Wtedy ojciec zarzucił znowu swój Różaniec na szyję dziewczyny, mówiąc: „Przez Najświętsze Imiona Jezusa i Maryi, Jego Najświętszej Matki i przez moc Różańca św. rozkazuję wam o złe duchy , wyjdźcie natychmiast z tego ciała”. Egzorcyzm był skuteczny; szatani musieli usłuchać i dziewczyna została uwolniona.

Te fakty mówią, jak wielka jest siła Różańca św.; aby zwyciężyć wszelkie rodzaju pokusy diabelskie i wszelkiego rodzaju grzechy; błogosławione ziarnka Różańca oddalają szatana.

Źródło: Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort „Przedziwny sekret Różańca Świętego”